BERKELLAND – Diep in het zonovergoten Zuid-Frankrijk, verscholen tussen de lavendelvelden en glooiende heuvels van de Provence, ligt het plaatsje Cavaillon. Hier woont al bijna een halve eeuw een man wiens leven in het teken staat van kleur, vorm en creativiteit: Jan Wansing. Wie het atelier en galerie binnenstapt, wordt onmiddellijk omringd door het werk van een kunstenaar die zijn hart volgt. Schilderijen, speelse keramieken schalen en abstracte portretten sieren de muren en schappen. Het is een plek die leeft en die ademt wie Jan is.
Slager
Jan Wansing werd geboren als zoon van Gerrit Jan Wansing, de bekende slager van het dorp, en zijn vrouw Hermien Haverkamp. In hun huis in de Achterhoek, waar de geur van worst en specerijen zich mengde met het geluid van ruisende bomen, begon Jan zijn eerste creatieve stappen. In de oude schuur achter het huis kon hij urenlang pottenbakken, met zijn handen diep in de klei, zoekend naar vormen die nog geen naam hadden. Hoewel zijn afkomst een heel ander pad leek te suggereren, voelde Jan zich al jong aangetrokken tot het kunstenaarschap. Na de middelbare school vertrok hij naar de kunstacademie in Enschede, de AKI. Daar vond hij zijn roeping in de schilderkunst, leerde hij het spel van licht en schaduw, en ontdekte hij de vrijheid van expressie. Tijdens een reis in de jaren ’70 naar Tenerife ontmoette hij een Engelse pottenbakker die, met niets meer dan zijn handen en zijn verbeelding, een bestaan had opgebouwd. Die ontmoeting plantte een zaadje van verlangen in Jan. Als deze man kon leven van zijn kunst, waarom hij dan niet?
Frankrijk
Niet lang daarna ruilde Jan Nederland in voor Frankrijk. Zijn koffers waren licht, maar zijn hoofd zat vol dromen. Na een korte periode in het Zuid-Franse Cébazan, vond hij zijn plek in Cavaillon, waar hij zijn atelier vestigde in een pand dat hij eigenhandig omtoverde tot werkruimte en galerie. In de jaren die volgden groeide Jan niet alleen als kunstenaar, maar ook als mens. Zijn stijl ontwikkelde zich en hij verkocht zijn werken aan toeristen, kunstliefhebbers en mensen uit het dorp die geraakt werden door zijn beelden. Jan leeft nog steeds tussen zijn kunst, met uitzicht op de heuvels die elke avond goud kleuren in het zachte Provençaalse licht. Zijn verhaal is er één van durf, trouw aan het creatieve vuur dat hem dreef, en het volgen van een pad dat misschien ongewoon was, maar diep authentiek. Zoals Jan zelf heeft gezegd: “Ik ben een beetje een duizendpoot.”
Borculo
Ruim 1.100 kilometer ten Noorden van Cavaillon, in Borculo om precies te zijn, begon zijn neef Herman Wansing zijn carrière als trappenmonteur. Hoewel de liefde voor kunst niet van jongs af aan bij Herman aanwezig was, was hij altijd geïnspireerd door zijn familie, met een opa die prachtig kon schilderen en een oom die een veelzijdig kunstenaar was. In 2012 kreeg Herman de kans om zijn artistieke talenten te ontdekken toen hij gevraagd werd om een geschenk te maken voor de 50e verjaardag van een collega van zijn vrouw. Dit was het moment waarop de vonk oversloeg en hij besloot zijn creativiteit om te zetten in een passie voor het maken van kunst van roestvast staal. Herman besloot zijn industriële carrière te combineren met zijn liefde voor kunst. Hij begon meer tijd te besteden aan het creëren van unieke stukken, geïnspireerd door zijn oom Jan en zijn eigen ervaringen. Zijn werk werd steeds bekender en hij vond een nieuwe weg in het leven, waar hij zowel zijn technische vaardigheden als zijn creativiteit kon uiten. Momenteel zijn er beelden van Herman te bewonderen in de tuin van Wibi Soerjadi in Diepenheim. Herman gelooft sterk in het volgen van je passie en doet alleen dingen die hij leuk vindt. Zijn motto, “Kunstenaar wordt je niet, dat ben je”, weerspiegelt zijn overtuiging dat creativiteit een onderdeel van jezelf is.
Dromen
De verhalen van Jan en Herman zijn een prachtig voorbeeld van hoe je je dromen kunt volgen en je creativiteit kunt omarmen, ongeacht waar je vandaan komt. Samen vormen Jan en Herman Wansing een inspirerend duo dat laat zien hoe kunst en creativiteit generaties kunnen verbinden en hoe het nooit te laat is om je ware passie te volgen. In april 2025 zullen Jan en Herman samen exposeren tijdens het kunstmoment Diepenheim bij Erve de Bakker.
