BORCULO – Liefde voor muziek paren aan vriendschap, spontaniteit en gezelligheid. De optredens van het klezmerorkest Simits bevatten precies die componenten. Het gaat om plezier maken en plezier geven. De muziek van Simits is typisch Jiddisch. Dat betekent vrolijk en blijmoedig, maar tegelijkertijd ook droevig en melancholisch. Klezmer, een muziekstijl die voortdurend in ontwikkeling is en wat deze muziek zo uniek maakt beheerst het kwartet tot in de finesses. De drang tot improviseren creëert een uniek geluid in traditionele melodieën. Garantie voor een luisterrijke muziekmiddag! Op zondag 5 maart om 14:30 uur zijn niet alleen liefhebbers van klezmer van harte welkom in de synagoge van Borculo, Weverstraat 4. De toegangsprijs bedraagt
€ 15,00, donateurs betalen € 12,50, incl. koffie/thee.
Met een lach en een traan
De Jiddische benaming ‘klezmer vindt zijn oorsprong in twee oud-hebreeuwse woorden: ‘kley’ (instrument) en ‘zemer’ (musiceren). De klezmermuzikanten of klezmorim speelden vooral op bruiloften. Hier werd veel dansmuziek gespeeld. Typerend in de meeste klezmer is de combinatie van een lach en een traan; vaak vrolijke muziek die bij nadere beschouwing toch in mineur blijkt te staan. Klezmer als aanduiding voor het muziekgenre is pas sinds de klezmerrevival in de jaren zeventig in zwang geraakt, en is heden ten dage een smeltkroes van stijlen. In de klezmermuziek zijn naast veel Balkaninvloeden ook oriëntaalse en zigeunerinvloeden terug te vinden. Begin vorige eeuw zijn daar nog het jiddisch theater en weer later de jazz bij gekomen. De meeste teksten zoals die in klezmermuziek worden gezongen komen uit het jiddisch. Van oudsher werden vooral snaarinstrumenten zoals de viool gebruikt, met als begeleiding de contrabas. Later komt daar vooral de klarinet als melodie-instrument bij. Accordeon en piano vullen vaak de begeleiding in, soms aangevuld met drums.
In concertzalen en op pleinen
Max Silverenberg speelt de sopraansaxofoon en zingt de meest gevoelige liedjes van het Simits-repertoire. Naast hem staat Kees de Wit, die met zang, klarinet, fluit, altsaxofoon en cajun bijna alle kleuren van het gevoelspalet benut. René Vermaes is virtuoos op bandoneon, gitaar, piano en voetbas. Daarnaast laat hij met allerlei kleine instrumentjes verrassende geluiden horen en brengt daarmee de komische noot in het programma. Ruud Sempel is met zijn bas de stuwende kracht en de ritmische basis van Simits. Met René Vermaes arrangeert hij de eeuwenoude joodse traditionals. Simits speelde onder andere in Paradiso Amsterdam, op de Gentse feesten en het Lombokfestival in Utrecht, tijdens het Joods Festival in de Eindhovense Effenaar en in het Muziekcentrum Frits Philips aldaar . Ook stonden ze zeven jaar op rij in de straten en op de pleinen van Avignon om het jaarlijkse theaterfestival luister bij te zetten.
Voor inschrijven en meer informatie over deze en alle andere activiteiten, zie activiteiten.synagogeborculo.nl
