BELTRUM – De dagen worden korter, de avonden kouder en het duurt niet lang meer of we belanden in de herfst en voor we het weten zitten we alweer onder de kerstboom. Wat was het een vreemd jaar tot nu toe; extreme temperaturen, droogte, Corona pandemie en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Toch vind ik het zelf belangrijk, als boerin maar ook als vrouw en mens, zoveel mogelijk positief te blijven. Ook al is dat niet altijd gemakkelijk. Elke dag opstaan op onze boerderij, tussen de dieren en in de natuur maakt dit er voor mij wel iets makkelijker op. Toch zijn er bij ons ook zo af en toe gebeurtenissen die je niet in de koude kleren gaan zitten en die je best wel bezighouden. Een van onze koeien moest enkele weken geleden bevallen. Keurig volgens “het boekje” in de wei werd er een kerngezond kalfje geboren. Toch had de koe wat opstartproblemen en leek ze niet helemaal lekker. ’s Avonds had ze koorts en wilde niet eten (en dat is het allerbelangrijkste wat een koe moet doen: ETEN). Bennie heeft de dierenarts gebeld omdat hij het niet vertrouwde en wat bleek, er zat nog een kalfje dat was helaas al overleden. Gelukkig heeft de dierenarts ook dit kalfje via de normale weg op de wereld kunnen helpen.
Een tweeling is voor een koe erg zwaar, waarbij er behoorlijk wat ruimte vrij moet komen in de buikholte. Als de koe dan niet voldoende eet (omdat ze zich niet prettig voelt) dan is het mogelijk dat de 4e maag van de koe, de lebmaag gaat “zwerven”. Dit is pijnlijk voor de koe en kan zelfs levensbedreigend zijn als ze niet geopereerd wordt. Dit was dus ook het geval bij deze koe, en de dame is dan ook twee dagen na de bevalling geopereerd door de dierenarts. Met de nodige goede en liefdevolle nazorg gaat het nu langzaamaan weer bergopwaarts. Maar er gebeurde meer; een van onze oudste koeien zou enkele dagen geleden moeten bevallen. De bevalling leek niet te willen vlotten en het bleek dat het kalf achterwaarts lag en niet op de normale geboren zou kunnen worden. Dus stonden wij afgelopen maandagnacht om 04.00 uur de dierenarts te assisteren die gebeld was om een keizersnede uit te voeren. Koe en kalf maken het wonder boven wonder bijzonder goed! Voor ons is het nu zaak dat ook deze koe goed blijft eten en dat er geen complicaties optreden. Vooralsnog lijkt het allemaal goed te gaan en we hopen nog even van deze koe te kunnen genieten omdat deze koe binnenkort waarschijnlijk de grens van 100.000 liter geproduceerde melk gaat overschrijden. Dit zou onze tweede 100.000 liter koe gaan worden wat een bijzondere prestatie is voor zowel de koe als de veehouder.
Het is dus nooit saai bij ons, maar je snapt dat je dit niet elke dag of week mee wil maken. Gelukkig komt het bij ons dan ook maar sporadisch voor dat er koeien geopereerd moeten worden. Tussen alle bedrijven door is afgelopen week ook nog de mais gehakseld en binnengebracht, hierbij wordt de hele stengel vermalen. Dit is ook voor ons het moment waar de titel van deze column ook mee begint en wel het einde van dit seizoen. De mais wordt meestal in april gezaaid en dit jaar hadden de zaadjes het bijzonder zwaar door het vreemde voorjaar van vorst en weinig neerslag. Gelukkig kunnen wij de gewassen beregenen en dit heeft zijn vruchten afgeworpen want het lijkt erop dat de mais die binnengebracht is, van een goede kwaliteit is. Dit zal binnenkort blijken als er een monster van wordt genomen door een extern bedrijf, dat dan wordt geanalyseerd.
Het land waar de mais heeft gestaan is inmiddels omgeploegd, er zal een groenbemester worden gezaaid en dan kan het land rusten tot volgend voorjaar. Hopelijk kunnen we nog een keer gras maaien voor de koeien en dan wordt het gelukkig voor ons wat rustiger op de boerderij. De normale werkzaamheden gaan gewoon door maar de buiten werkzaamheden lopen ten einde. Onze koeien lopen nog wel in de wei en dat hopen we ook nog even te kunnen doen. Meestal gaan ze medio november naar binnen als er geen voedingswaarde meer in het gras zit en het echt te koud wordt.
