BERKELLAND – Daardoor is het wederom chaos in bestuurlijk Berkelland. Teselink vertrekt uit het college, terwijl collega-wethouder Arjen van Gijssel nog altijd ziek thuis zit. Hij is in december afgehaakt, in het oog van de storm, met heikele dossiers als de sporthal in Ruurlo en de sporthal in Borculo op de agenda. Onderwerpen die voor veel rumoer en protesten in de samenleving zorgden en zorgen. Burgemeester Joost van Oostrum, wiens tweede termijn volgend jaar afloopt en eind dit jaar bekend zal maken of hij wil verlengen, vormt een college met Hans van der Noordt (D66), Betsy Wormgoor (PvdA), de zieke Van Gijssel en dus Teselink, die naar Oost Gelre vertrekt.
Geen Straatvechter
De laatste is een bestuurder die fatsoen en menselijkheid hoog in het vaandel heeft staan. Teselink is geen straatvechter die zijn stem verheft of met de vuist op tafel slaat, maar een wethouder die op basis van argumenten zijn toehoorders wil overtuigen. Daarom moet hij in juni afgelopen jaar een spreekwoordelijk mes in zijn rug hebben gevoeld en die heeft een wond veroorzaakt, die niet meer is geheeld. En toen kwam de kans in Oost Gelre voorbij…
Wat gebeurde er tijdens die bewuste raadsvergadering in de zomer? Er waren eerder al raadsleden opgestaan vanwege het vermeende grensoverschrijdende gedrag binnen de ambtelijke organisatie, waarbij de beschuldigende vinger nadrukkelijk wees richting D66-raadslid en voormalig wethouder Han Boer.Ook de wethouders Teselink, Wormgoor en Van Gijssel gingen vervolgens uit protest staan. Dat gebaar leverde het college vervolgens een motie van wantrouwen op van de fracties van BBB, GB, OLB en met steun van D66 en VVD. Dus óók van Teselinks eigen VVD.
Diep gekwetst
Het college legde de motie naast zich neer en de partijen hielden voet bij stuk, waarna er een gedwongen ontslag volgde. Teselink moet zich diep gekwetst hebben gevoeld dat de eigen achterban hem liet vallen. De drie wethouders stuurden een brief dat ze niemand zouden uitsluiten bij de samenwerking met de raad en werden daarna weer in genade aangenomen, maar het leed was wat Teselink betreft geschied. Er was een grens overschreden.
De wethouder ging door met zijn werk alsof er niets was voorgevallen en presenteerde samen met de burgemeester nog de sportverkiezing op 6 januari, tijdens de nieuwjaarsreceptie. In de wetenschap dat een nieuwe werkomgeving aanstaande was. Het moet niet worden uitgesloten dat Porskamp op de hoogte was van de onvrede bij Teselink en hem zelf heeft benaderd. Porskamp is er de persoon naar die er zeker van wil zijn dat zijn erfenis in goede handen komt en dan ook niet schroomt zelf een telefoontje te plegen.
Dat is echter van ondergeschikt belang. Teselink is een waardige en kundige opvolger, die in Oost Gelre goed zal gedijen, want in de raadszaal in Groenlo heerst relatief politieke rust en met veel minder gekrakeel in de raadszaal dan in Borculo. Teselink komt in een bestuurlijk en politiek rustiger vaarwater en zal de koers op zijn manier kunnen bepalen.
Probleem?
Of hij de VVD in Berkelland heeft opgezadeld met een probleem is nog maar de vraag. Het was al een publiek geheim dat een deel van de liberale achterban niet zo gecharmeerd van hem was als wethouder. Ook is er in de wandelgangen gefluisterd dat fractievoorzitter Marcellino Kropman zelf in was geweest voor die positie. In dat geval zou hij nu de kans krijgen, maar of dat het goede moment is? De fractie van de VVD is juist nu gebaat bij een sterke voorman. De partij moet – in samenspraak met de medestanders in de raad? – een kandidaat van buiten binnen hengelen.
Teselink zal het van een afstandje volgen, met interesse. Zijn hart ligt zeker nog wel in Berkelland. Hoe blij en opgelucht hij zal zijn in Oost Gelre aan de slag te kunnen, hij zal ook hopen dat hij een waardige opvolger krijgt. Maar de wond in de rug zal er altijd blijven.
