BERKELLAND – Ik plukte gisteren tijdens de Berkelwandeling wat flarden van een gesprek op over de vraag of ik als rivier ook rechten heb. Iemand opperde mij mensenrechten te geven. Aan dat gesprek wil ik graag twee steentjes bijdragen.
Was getekend, De Berkel!
Tip 5
Het eerste steentje gaat om de beleving. Als je er over nadenkt mij mensenrechten te geven, ga je vanzelf anders naar me kijken. Als je me als mens zou behandelen ga je nadenken over alles wat je met me doet. Gooi je afval in mij of haal je het er juist uit? Gebruik je me als koelwater of werken we samen en krijg ik er dan ook koelte voor terug. Wil jij in mijn water zwemmen of mag ik ook genieten van de manier waarop je mijn oevers behandelt?
Ik weet wel zeker dat je op nog veel meer punten ineens heel anders met me omgaat als je bedenkt dat ik een mens zou zijn en dus mensenrechten zou hebben. Probeer dat maar eens als gedachtenexperiment.
Mijn tweede steentje dat ik bij zou willen dragen gaat over het begrip ‘mensenrechten’ zelf. Waarom hebben mensen eigenlijk rechten voor zichtzelf? Jullie zijn toch niks meer en niks minder dan een van de vele diverse soorten in de flora en fauna van de aarde? Waarom hebben jullie onderling wél rechten en geven jullie de rest van de natuur een andere status?
Stel dat wij rivieren onderling rivierrechten hebben en daarbij mede bepalen wat we jullie als mens wel en niet gunnen?
Gekke gedachte hè?
Nou, morgen met de wandeling maar eens verder over nadenken zou ik zo zeggen.
Ie kunt better mar zunig weane met mie.
Bij de foto:
Gisteren kwam het water niet alleen uit de Berkel maar ook de lucht. Met bakken tegelijk. Mooie kringloop is dat.
